Het is misschien wel de meest gestelde vraag in mijn sessies: “Hoe kom ik toch van al die gedachten in mijn kop af?” En dat snap ik wel. Want wat een geratel kunnen we in ons hoofd hebben, hè?

Zo herinner ik mij bijvoorbeeld momenten in de auto na een vergadering, een presentatie bij een klant of het samenwerken aan projecten met collega’s. Die gebeurtenissen speelden dan als een soort repeterend journaalitem met alleen slecht nieuws af in mijn hoofd. Mijn gedachten zoomden dan vooral in op wat IK anders had moeten doen of zeggen en vergrootten dit uit tot een enorm drama.

’s Nachts werd het item nog uitvoeriger besproken in mijn eigen talkshow: een late night show waarin meerdere (innerlijke) critici alles tot in den treure bespraken en analyseerden. Mijn strengste criticus zat natuurlijk ook aan tafel. Ze wees me er graag op dat IK het weer eens had verknald en niet goed genoeg ben.

Herken je ook die gedachtetrein?

Of je nou iets gedaan, gezegd of gehoord hebt (of nog gaat doen), er zijn altijd gedachten over en die zijn zelden positief en waar. Want als ze wel positief zijn, heb je er meestal ook geen last van. Hoe langer je gedachtetrein, hoe negatiever en sneller je gedachten en hoe meer onzin.

Zo gaan je gedachten met je aan de haal:

• • Je hebt iets gedaan, gezegd of gehoord en denkt daar aan terug.
  • Je hebt iets gedaan, gezegd of gehoord wat beter had gekund.
  • JIJ bent niet goed genoeg. Hellup!

Of:

• • Je gaat iets doen, zeggen of horen en denkt daar al aan.
  • Je gaat iets doen, zeggen of horen wat natuurlijk vast fout gaat.
  • JIJ bent niet goed genoeg. Hellup!

Wil je van die onrustige gedachten af?

Dan is het realiseren dat je zo’n gedachtetrein met wagonladingen vol klinkklare onzin hebt echt al genoeg. Ik weet het, dit klinkt misschien te simpel voor woorden. Je had wellicht gehoopt om nu de ultieme wetenschappelijk onderbouwde tip te krijgen. Maar je realiseren dát er denken is echt genoeg. Op het moment dat de trein er is, is deze immers al aan het wegrijden. Daar hoef jij niets voor te doen.

Realiseren dát er gedachten zijn is trouwens iets anders dan relativeren 

De actie relativeren is weer een extra wagon aan de trein. Of zoals ik Angela Mastwijk ooit hoorde zeggen: “Van stront een taartje maken.”  Soms is wat er is gebeurd of nog gedaan moet worden gewoon niet leuk. Je hoeft het dan niet toch leuk te denken. Maar je kunt het jezelf wel makkelijker maken.

Dus in plaats van relativeren nodig ik je uit om als jij een onrustige hoofd ervaart gewoon eens op te merken DAT er denken is. Dat is het enige. Verder doe je niets. De trein is al klaar voor vertrek en rijdt vanzelf weer weg. Daar hoef jij niets voor te doen.

Het afkomen van je gedachten gebeurt vanzelf

Je bent niet verantwoordelijk voor wat je denkt. Het gebeurt volkomen onschuldig. Waarmee ik bedoel dat die gedachten verschijnen zonder jouw toedoen. Vanuit het niets. Out of the blue. Wat we vaak vergeten is dat zoals gedachten verschijnen (dus volkomen automatisch en vanuit het niets) ze ook weer verdwijnen (helemaal vanzelf weer terug naar het niets). Dat weet je eigenlijk al. We hoeven ons er alleen aan te herinneren.

Wil jij hierover graag verder mijmeren? Doe dan mee aan een van deze lunchwebinars tijdens de Week van de Werkstress van maandag 10 tot en met 15 november.