Iedereen heeft weleens last van keuzestress op het werk. Wil ik in deze baan blijven of niet? Wil ik die lastige klus nu of later uitvoeren? Ga ik vrijdagmiddag borrelen met mijn collega’s of uit eten met mijn gezin? Blijf ik in de file staan of ga ik van de snelweg af? Als je erover praat met anderen, dan krijg je vast allerlei goedbedoelde tips en adviezen. Ook het internet staat er vol mee hoe je weloverwogen keuzes maakt. Hoe langer je wikt en weegt, hoe moeilijker het lijkt te worden om die knoop door te hakken. Maar hoe klinkt het voor jou dat je de keuze eigenlijk al weet, maar het alleen nog niet ziet?

Welke poort moet ik kiezen?

Onlangs droomde ik dat ik in mijn favoriete stad Málaga was. Ik zat in een overvolle tram en ik voelde aan alles dat ik uit die tram wilde stappen. Weg uit die benauwde mensenmassa. Ik stapte uit en kwam uit in een wijk die ik niet kende. Nieuwsgierig wandelde ik door de wijk en genoot ik van het moment. Ineens kwam ik op een mega groot plein uit, dat helemaal leeg was. Om het plein heen stonden allemaal gebouwen met poorten. Ik stond daar in het zonnetje en vroeg me af: welke richting moet ik nu op? Welke poort moet ik nu nemen? Wat bevindt zich achter elke poort? Ik zag een paar mensen rondlopen op het plein en iedere keer als ik naar ze toe liep om de weg te vragen, verdwenen ze in het niets.

Toen ik vervolgens wakker werd, moest ik heel hard lachen. Ik vond het zo’n prachtige metafoor voor wat er op dat moment in mijn leven speelde. Ik twijfelde op dat moment namelijk over mijn bedrijf en had het gevoel dat ik een keuze moest maken. Maar ik had totaal nog geen idee wat er zich achter elke ‘keuzepoort’ bevond.

Wat als ik de verkeerde keuze maak?

Als je keuzestress hebt, willen we vaak eerst alle poorten bekijken voordat we een keuze maken. We doemdenken en zien allerlei obstakels die we eerst willen analyseren. We zijn – volkomen onschuldig – vooral bezig met ‘Wat als ik de verkeerde keuze maak?’ We lijken vooral angst te hebben voor iets dat er nog niet is.

Maar kun je leven met de vraag dat je het niet weet? Oftewel: kun je leven met het niet weten? Wat popt er dan bij jou op? Als je goed kijkt, zie je dat er in het hier en nu eigenlijk niks aan de hand is. Je bevindt je alleen op ‘een leeg plein’. Er is er ook nog niks voorbij die poort. Totdat we denken van wel…

“Everybody is only one thought away from whatever you are looking for.
And that one thought, do you know what it is? It’s the state of thoughtlessness.”
– SYDNEY BANKS

Chill, en je weet weer wat je wil

Als we keuzes willen maken, lijkt het zo zinvol om er nog meer over na te denken, alles rationeel te overwegen en advies te vragen aan anderen. Je bent dan echter zo bezig met denken, denken en nog eens denken, dat er dan juist chaos in het hoofd ontstaat. Een enorme gedachtenstorm! Je kunt het vergelijken met zo’n sneeuwbol. Als je blijft schudden, dan wordt de bol overal gevuld met sneeuw en zie je niet meer wat daarachter zit. Wanneer je stopt met schudden, verschijnt vanzelf wat zich in die bol bevindt.

Als ik dan toch één tip mag geven, dan is het:
Chill, en je weet weer wat je wil.

Elke keer als je keuzestress ervaart, hoef jij je alleen maar te realiseren dat je in een gedachtenstorm zit. Meer niet. Dan zul je zien dat je uiteindelijk vanuit het niets – vanuit die leegte – een keuze zal maken. Of niet, want ook dat is een keuze. Chill he?

 Op vrijdagochtend 6 oktober geef ik trouwens weer een gratis online inspiratiesessie met als onderwerp gekmakende gedachtes en gevoelens. Wéér iets om te kiezen: sluit ik aan of niet? 😉